Wat een ochtend.

Beste mensen,

Dit is de eerste keer dat ik 2 berichten in 2 dagen plaats, maar ik heb dan ook daadwerkelijk wat te vertellen.

Mijn dag begon vroeg. Ik stond op om half 7, ik had namelijk om half 9 met mijn zus afgesproken.]

Ik had de afspraak niet zelf gemaakt, dat had koning Charley voor me gedaan. De ontmoeting zou plaat vinden voor het Base Hospital in de stad Panadura. Als je op de goede bus weet te springen is dit zo ongeveer 3 kwartier reizen vanaf mijn woonplaats.

Ik had wel geslapen die nacht, maar ik werd op z'n minst een uur te vroeg wakker. Er spookte allerlei dingen door me hoofd, met name omtrent mijn zus. Ik bedacht me alle mogelijke scenario's en hoe ze er uit zou zien.

Is ze wel gezond, is het uberhaupt wel een meisje? mmmhh, ja oke daar ging ik toch wel van uit.

Ik ben vanaf half 6 niet meer in slaap gevallen en heb maar wat naar muziekjes geluisterd. Om half 7 besloot ik maar aan mijn ochtend rituelen te beginnen.

Ik nam een lekkere koude douche, niet dat ik een tempratuur kon kiezen maar ach. Ging wat naar de wc, ging nog eens naar de wc en wellicht nog een keer.

Nee, ik heb mezelf compleet binnestebuiten gescheten die ochtend van de zenuwen. We zijn immers allemaal mensen toch.

Na het ontbijt deed ik mijn haar, poetste ik mijn tanden en besloot ik maar naar de bushalte te lopen. Eenmaal daar aangekomen leek het me toch wel wijs nog 1 keer naar de wc te gaan en daar heb ik ook geen spijt van gehad hehe.

Vlak voordat ik op de bus staptte kreeg ik nog een smsje van Taam, de lieverd had haar alarm gezet om me even succes te wensen.

Ik stapte op een Nr 2 bus naar Colombo, dit zijn zeg maar de intercity bussen van Sri Lanka. Het zijn tevens ook de snelste en absoluut meest roekeloze. Omdat het natuurlijk spits uur was, was de bus afgeladen. Dit hield in dat ik de helft van de reis met 1 voet en 1 arm in de bus heb doorgebracht. De andere 2 ledenmaten hingen erbuiten.

Omdat mijn haar al weer aardig lang is these days, verwaaide me coup totaal. Dit is opzich geen probleem, maarja ik wilde er nu toch wel een ochtendje op me best uit zien.

Aangezien ik bijna in Panadura aan kwam, vond ik het tijd worden mezelf bij elkaar te rapen. Even me hartslag omlaag proberen te krijgen en gewoon in een positief verloop van zaken te geloven.

Ik was aangekomen bij mij halte en stapte vol goede moed uit. Ik had wel even tijd nodig om een aantal slokken water te nemen en mezelf kalm te houden. Nu kwam het namelijk wel heel dicht bij, ik zou bijna me zus ontmoeten!!!

Het was precies half 9. Ik had om half 9 met Charley afgesproken bij het ziekenhuis. Mijn zus zou ook rond half 9 komen had ze blijkbaar gezegd.

Maar aangezien in de enige met een westerse mentaliteit ben, was ik ook de enige die op tijd op zijn locatie was.

Facking Sri Lankans.

Aan de overkant van de straat zag ik een opvallend gekleed meisje staan, dat ongeveer even weinig leek te doen als ik op de moment. Natuurlijk dacht ik gelijk, eehm ja jezus is dat dr nou? wat staat ze daar anders te doen? Ze nam geen enkele bus die langs reed namelijk.
Ik had bijna op haar afgestapt en gevraagd, Ganga? Maar ik kon het niet opbrengen. Dit was eigenlijk maar goed ook, want ze was het niet.

Deze minuten heb ik minstens 5 meisjes voor me zus aangezien.

Om kwart voor 9 arriveerde Charley. Hij vertelde me dat Ganga hem had gebeld en er over 10 minuten zou zijn. Ja dit waren een lange 10 minuten en daar was niks aan te doen!.

Toen kreeg Charley een telefoontje, dat ze van de bus waren gestapt en er elk moment konden zijn.

Toen was het momentje daar!!!

Ik zag Charley al naar iemand gebaren, en van de overkant van de straat kon ik haar al zien. Ze had een witte blouse aan en een soort beige broek. Ze had blijkbaar ook een jongen meegenomen! Dit bleek later haar vriend te zijn.

Ze stak de straat over en ik dacht, ja ik ga hier niet passief blijven staan ik loop ook gewoon op haar af. Naarmate ik dichterbij kwam zag ik dat ze huilde, waarop ik spontaan ook een brok in me keel kreeg.

We liepen op elkaar af, en ja eehhh.. we omhelsden elkaar gewoon! Ik wist niet echt wat ik moest zeggen, en bovendien wist ik niet of ze engels kon praten. Ik zei maar gewoon, Ganga?, op een vragende toon.

Waarop ze ja schudde, en vroeg of ik Manjule was. Nja Timon Manjule Dias, daar zit Manjule inderdaad ook in! Voor de gene die het niet weten, Manjule is mijn Sri Lankaanse geboortenaam.

Ze gaf me een zoen op mijn wang, pakte me hand en we liepen naar Charley toe. Ik was echt heel erg blij, en eigenlijk nog blijer om het feit dat ze mij zo graag wilde zien.

Na alle verbijstering en blijdschap werd het eigenlijk tijd om te communiceren. Ganga spreekt een heeeeel klein beetje engels, en ik kan alleen over de meest simpele dingen met haar praten. Gelukkig was Charley erbij om even als tolk te fungeren..

We liepen het nabijgelegen politie bureau in, om samen ( Ganga en ik ) de man te bedanken die onze moeder voor Charley had getraceerd. In zijn kantoortje hebben we een tijdje gezeten, en geprobeerd te praten over een aantal dingen. Toen we eenmaal rustig zaten, pakte ik een foto album erbij dat door mijn Oma ( Dankjewel oom ze vond het geweldg ) gemaakt was. Dit album bevat foto's van mij, door heel me leven heen. Er staan foto's in vanaf dat ik een baby was, tot eehh... ja NU! Ze genoot zichtbaar van alle foto's en deed haar best er vragen bij te stellen.

Ik was erg blij dat ze zo blij was met alles. Ze heeft via Charley gezegd dat ze me heel mooi vind en dat ze onnoemelijk blij is me te zien.

Via Charley heb ik een aantal vragen terug gesteld. Ik vroeg me namelijk af of ze voorheen uberhaupt van me bestaan af wist! Dit scheen ze wel geweten te hebben, omdat haar oma haar dit ooit had verteld.

Ik heb haar nog meer vragen gesteld, maar sommige daarvan ben ik eigenlijk al weer vergeten bedenk ik me nu. Doet er niet toe, de ontmoeting was een absoluut succes te noemen.

De tijd op het politiebureau was om! Aangezien Charley ergens heen moest gaan.
Ik had hier uiteraard begrip voor, en we verlieten het bureau.

Charley nam afscheid van ons en verdween in het niets, zoals koningen dat doen.

Allemaal leuk en aardig, maar daar sta je dan met je zus, haar vriend en een taal barriere waar je u tegen zegt.
Maar gelukkig zijn dit geen situaties waar ik voor terug deins, en was een oplossing snel gevonden. Ik besloot voor ons drieen een taxi terug naar Payagala te betalen. Hier was immers mijn engels en singalees sprekende host familie aanwezig!

Tijdens de taxi rit die weer zeker 45 minuten duurde, hebben we nog wat pogingen tot communicatie gedaan. Tevens hebben we telefoon nummers uitgewisseld. Tijdens te taxi rit gebeurde er een aantal aparte dingen. Misschien heb ik het onderschat, maar mijn familie is blijkbaar gewoon per mobiele telefoon te bereiken. Dit resulteerde dus uiteindelijk in het feit dat ik inneens mijn moeder aan de telefoon had. Zoals je begrijpt ging dit natuurlijk niet verder dan: Ayubowan, i'm your son Manjule. Ja gristus, ik had echt geen idee wat te zeggen. Maargoed, later kreeg ik nog een tante aan de lijn.

En toen een broer.

Een broer???

Aangezien dit al heel me leven een wens van me is, om een broer te hebben. Werd ik wel eventjes heel erg blij, maar besefte ik me tegelijkertijd dat de kans dat ik een broer heb wel heel erg klein is.

Hij zei, Hello i am you brother. De stem klonk absoluut ouder dan ik zelf en ik begreep er even weinig van. Ongeacht wat zijn titel was, legde hij uit dat hij heel erg blij was dat ik in Sri Lanka was, en dat hij niet kon wachten om me te zien.

Later in mijn huis aangekomen, legde de vertalers mij uit dat het niet om een broer ging, maar om een neef. Mhhh nja jammer, maar ik verwachte het al wel. Als ik een oudere broer zou hebben zou ik dat opzeker al geweten hebben namelijk.

Het ging dus om een neef, de zoon van de zus van mijn moeder! Achja, des al niet te min ben ik heel blij nu ik weet van het bestaan, van een dicht verwant mannelijk familie lid.

Toen we eenmaal bij mijn huis aangekomen waren, hebben we gezeten en wat gedronken en gesnoept. Ik was erg blij dat we eindelijk weer in staat waren te communiceren, aangezien de tolken nu present waren.

Na veel geklets hebben we de afspraak gemaakt, dat ik aanstaande Zondag met mijn zus en haar vriend naar Mideniya afreis. Dit om mijn moeder te ontmoeten, en eigenlijk ook de rest van mijn familie. Ik ben echt super blij dat ze mij allemaal zo graag willen zien, dat raakt me toch wel enigsinds.

Het plan is nu, dat Ganga en haar vriend naar mijn huis komen en dat we vanaf daar een prive taxi naar Mideniya nemen. De rekening neem ik natuurlijk op me, aangezien ze normaal met het goedkope openbaar vervoer zouden reizen.

Het plan is dat ik daar in de middag aan kom, en als het kan zou ik daar ook een avondje willen blijven slapen. Ik ga er natuurlijk met de laagste ( materiele ) verwachtingen heen, aangezien mijn moeder in een simpel klei hutje woont. Hoe dan ook, kan ik niet wachten ze te ontmoeten en een nachtje door te brengen in de omstandigheden waar ik voor het zelfde geld in op had kunnen groeien.

Na de afspraak defintief gemaakt te hebben, nam ik afscheid van mijn zus. We zien elkaar aanstaande Zondag weder.

Tijdens de ontmoeting met Ganga, heb ik mijn ogen niet van haar af konden houden. Ik was wel echt gefascineerd door het idee, dat ik naar mijn enige volbloed verwant op aarde keek.

Ik moet wel zeggen dat ik eigenlijk niet HEEL erg op haar lijk. Ik heb een foto van mijn moeder, en ze lijkt sprekend op onze moeder.

Aangezien ik niet op mijn moeder lijk, lijkt het me een logische conclusie dat ik op mijn vader lijk.
Ganga vertelde dat ze mijn vader nooit bewust heeft meegemaakt, en dat hij vroeg in haar leven de benen nam. Ik zat toen net in de buik.

Ondanks dit zou ik nog heel graag mijn vader een keer willen ontmoeten, maar dit zal veel moeilijker gaan en ik zie dit dan ook als een totaal nieuw hoofdstuk. Een hoofdstuk waar ik nu nog geen energie in ga steken.

Al met al het was een schitterende dag, die ik nooit meer zal vergeten.

Ik heb het nog nergens vermeld, maar Ganga is 23 jaar oud. Zoals jullie op de foto's zullen zien is ze echt heel klein! Ik denk zelfs dat Maaike iets groter is.

En voor Maaike, als je dit leest. Jij bent mijn enige echte zus. Naast jou ben ik namelijk als broer groot geworden. Dat mag je nooit vergeten oke(L).

Ja ja, het was een beladen dagje maar ik ben blij dat het allemaal zo goed is verlopen.

Mijn school heeft een tentame week, en ik heb dus een week vrij!

Ik dacht wat zal ik eens doen in deze week, naast mijn complete biologische familie ontmoeten. Mwaaaaw dan maar me scuba dive PADI halen:D. Morgen ochtend begin ik aan mijn 4 daagse duik cursus, en is het natuurlijk de bedoeling dat ik mijn duikbrefet haal. Geen zorgen allen, ik zal heel voorzichtig aan doen. Maar zeg nou zelf, wat kan er nou eigenlijk gebeuren 25 meter onder water???

Dit is met zekerheid de meest spannende week uit heel mijn verblijf in Sri Lanka.

Beste mensen, ik laat het hier even bij.

Ik ben altijd heel blij met jullie reacties en schroom dus ook niet om iets achter te laten!

Timon Manjule.